Yokluğumun Ateşiyle Şiiri - Yorumlar

Atilla Durukan
1287

ŞİİR


7

TAKİPÇİ

yokluğumun ateşiyle
kimileri yanarken,yoklugum ateşiyle,
kimileri yaşıyor mutluluk rüzgarıyla.
esen imbat, samyeli,poyraz ve de karayel
peşinde bıraktığın yaprakların hep yalnız.
öyle çok yoruldum ki, öyle çok yordun ki.
hep peşinden koşarken mevsimler hep bahardı.

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta