yokluğumun ateşiyle
kimileri yanarken,yoklugum ateşiyle,
kimileri yaşıyor mutluluk rüzgarıyla.
esen imbat, samyeli,poyraz ve de karayel
peşinde bıraktığın yaprakların hep yalnız.
öyle çok yoruldum ki, öyle çok yordun ki.
hep peşinden koşarken mevsimler hep bahardı.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta