Ayrılık mor bir ırmaktı yaşamımda, akıp durdu
yitik zamanda rüzgarla paylaşılmış mutluluklarım yoktu
köprüsüzlük, ey iletişimin tutsak edilmiş yasak dili,
ey ölümcül aşk özlemi, kavuşamadım gitti işte...
Yitirecek hiçbir şeyim kalmadı, çekincesiz söylüyorum
ağlamak isterdim şimdi, sahipsiz bir çocuk gibi
insansal olan en güzel duygu değil midir ağlayabilmek
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
yokluğun kavuşulmaz bir aşk değildir sevgili ustam şiirlerinle yani tanıştım sonsuz selam ve saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta