Yokluğumdan Haz Duyanlar

Bazı yakınlar var "yakın" sandığım;
Ölümümden sonra belki duyarlar.
Sahte yüzlerine bakıp kandığım;
El seyrine cenazeme uyarlar.

Elden utanmasa gelmez kabire!
Uğrun uğrun açık arar habire
Zaten, ben onları düşmüştüm fire
Bir yolunu bulup hemen kayarlar

Başın derde girse, seyre çıkarlar
İmdat desen kınaları yakarlar
Durumun düzgünse bön bön bakarlar;
Hâlin perişansa hemen yayarlar

Kökten akrabalar kökten çürümüş
İletişim kanalları kurumuş
Üstümüze serptikleri nârımış;
Şifadan çok, seni derde koyarlar

Aman, kendileri görmesin ziyan!
Olalım onların keyfine kurban
Uyan ey can artık, gerçeğe uyan
İşleri uğruna sana kıyarlar

Olmasa da malım, mülküm, servetim
Hâlimce yaşarım, yok hiç minnetim
Kimseye yük değil kemiğim, etim
Fırsat bulsa yüreğimi oyarlar

İtibardan düşürmesin Yaradan
İtibar önemli maldan, paradan
Çürükler çekilsin, çıksın aradan
Vefasızlar yokluğumla doyarlar.

Mehmet Postallı / 2021