Türküler yakıyorum yokluğuma binlerce inat dolusu kahırla
Hoyrat zamanlarda anlık kıvılcımlarla çarpıyorlar yüreğime bir tokat gibi bozlak bozlak...
Ne ısınıyor nede acıyorum!
Geçip gidiyorlar önümden dumansız yalan yangınlar...
Yine de üstüme üstüme geliyor sahte gerçekler..
Üşüyorum, donuyorum.
Bu mu olacaktı! benim sonum....!
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta