Anam beş tezeğe ırgat gidermiş
Ekmeğine suyu katık edermiş
Nenem bir şekeri beşe bölermiş
Yokluk nedir bilen unutur mu hiç?
Mutlu imiş arpa ekmeği bulan
Bunu ne bilsin beş başı mamur olan
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Günün şiiri olmayı hak etmiş anlamlı bir şiir okudum tebrik derim
unutulmaz elbette hele de çocuklukta yaşananlar. anlamlı güzel, ders gibi güzel bir şiir. bizler yinede mutlu olmayı şükretmeyi bilirdik. gençlere çok ders çıkar buradan. kaleme sağlık.
Evet Yüksel bey kardeşim o mahrumiyet dönemlerini yaşayan kimseler olarak bizler de aynen sizin gibi unutmadık, unutmayacağız ve evlad-ı ayallerimize de yeri geldikçe anlatıp unutturmamaya gayret edeceğiz inşaallah.
Güzel şiiriniz için sizi can-ı gönülden tebrik eder nice böyle güzel şiirlerde buluşmak temennisiyle hayırlı çalışmalar dilerim.
tebrikler kutlarım
Yüksel üstadım çok güzel anlatmışsınız hayatımızı özetlemişsiniz adeta tebrik ederim.
birde sümmani diyarından olunca , yüreğinize sağlık
'Fakir ama mutlu idi insanlar
Ekmeğini suya banar yiyerler
haya namus edep ile yaşarlar
Yokluğu yaşayan unutur mu hiç'
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta