Yokluğu Şiiri - Ekrem Oyar

Uzun uzun düşünürken seni
Şu katran karası gecelerde
Eni konu geliverir belki
Şu ilerleyen saatlerde
Farkındayım evet
yokluğunun

Duvarlar sesini sorar gibi
Öksüz kalmış sanki ev
Ve sana takılmış saatler

Giderken
uykularımı da
Alıp gitmiş gibisin
Yorgun gözlerim
yüzer boşlukta
Sanki daha bir
ıssızlaştım
Sabaha çok var daha
Ben yokluğuna
nerden bulaştım

Soğuk buralar yaz ortası
Yaşayamadığım bir yaz daha
Nasıl kokardı acaba
Ege şimdi
Turuncu ya da
tuz ve yosun ortası
Nasıl bir mavi idi o
canlı canlı gördüğüm
Hiç anımsatmıyor
resimlerdekiler
bana o maviyi
Sen oradaydın bensiz
Ben hala sensiz
Korkusu bir daha görememenin
Ahtapot gibi sarıyor
İnan şu çöpçü martılar bile
Seni soruyor
Şu zamanlı zamansız
Yağan yağmur
Battaniye ve ısıtıcı
Mutfak, merdivenler
Balkon banyo
Sensiz hep can acıtıcı

Cıvıltısı aşkımın kulağımda
Bıcır bıcır muhabbet kuşu
Gönlüme verir huşu
Gel artık bitsin seninle
Şu kalbimin yokuşu