Varolanı varlığımızdan bilseydik,
tüm yokluklara varamazdık.
Ve kalırdık daima varsayımlarda.
Yokluğun varolduğunu bildiğimiz için,
bazen varamıyoruz tüm varoluşa.
Yokluğa varoldukça varoluyor ve varlığına dokunuyor insan.
Özde Bir varlık katarak varlığına ve varoluşa varıyor.
aşkımız bir gün uçup giderse aramızdan sevgilim
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Devamını Oku
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Teşekkür ederim.
Ancak en vareden, bir varoluş varediyor ve vaadediyor
tüm varını yoğunu tüm yoksunluğuna.
kutlarım
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta