Yokluğa Serenat Şiiri - Yusuf Safi

Yokluğa Serenat

kaybolan bir hayat
sen ve ben
hangi karanlıkta kaybettiğimizi bilmediğimiz düşlerimiz
gri bir yağmur sonrası hatırlıyoruz birbirimizi
hani yıllar önceydi
bir köşe başında görmüştüm seni
üzerinde kırmızlı yeleğin vardı
saçlarını düz ve arkadan bağlamıştın
hani belki o an çok komiktin
mühürlü simsiyah iki gözle bakmıştın bana
gülümsemiştik birbirimize
yıllardır birbirini tanıyan, yıllardır birbirini bekleyen
iki hasretli dost gibi gülümsemiştik birbirimize
konuşmaya gerek duymadan ayrılmıştık
gözlerin söz vermişti bana yarın yine burda diye
saat 7:30 da
ve çekip gitmiştin...

Yusuf Safi
Kayıt Tarihi : 23.10.2006 02:44:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Yusuf Safi