Yokluğa Karışmak Vardı Şiiri - Ahmet Gürlek

YOKLUĞA KARIŞMAK VARDI

Hani yağmurlar sende dinerdi
Gözümde damlayan yağmurlar
Kim verdi sularımı sele

Sudan bir ev yaptım denize
Balık oldu sularda gönlün
Kim sardı şimdi dalgaları sırtıma

Yokluğumu özledim gönlüm
Varlığım dururken sonsuzlukta
Tütün bastım ciğerlerime
Susuzluğumu astım susuzlukta

Ne gariptir gönlümde güller
Varlık yokluktan olur
Varlıktan yokluk olmaz

Kim bastı şimdi hasreti yüreğime
Ben mi istedim varlığı özlemler içinde
Oysa yokluğa karışmak isterdim
Varlıkta yok olmaktı varlığım