Yokluğa Dizeler Şiiri - Arjin Murad

YOKLUĞA DİZELER…

Körüm uzunca bir süredir…
Gözlerini kaybetmiştim bir zamanlar hatırlarsın…
Aslında yoktun sen ama tüm satırlarım sanaydı…
Seni var etmekti tüm çabam belki de…
Olmadı…
Ve acımasızdı zaman…

Emekleyen bir çocuk gibiydim…
Her fırsatta, beni kuşatan yalanlardan sıyrılıp, koşmak istedim sana…
Ama yalandan daha yalan kıldı beni yokluğun…
Varlığımı yokluğuna adayıp bulmak istedim seni…
Olmadı…
Ve zaman acımasızdı…

Karanlığa tüm gücüyle direnen bir mum gibiydim…
Gecenin bağrını yaka-yaka tükettim kendimi –yandım-
Yokluğunu bulaştırdığın güneşte yoktu, sönmüştü artık…
Ve yeryüzü(m) hapisti karanlığa…
Yanarak bulabileceğimi sandım seni –kül oldum-
Olmadı…
Ve acımasızdı zaman…

Gözlerinle görüp, ayaklarınla koşuyordum hani… —hatırlarsın-
Doğrulmak istedim uzandığım yerden…
Varlığını yok edip koparmak istedim bağlarımı hayatla…
Senden soyutlanmış bir yaşamdı amacım belki de…
Kaldırırken bir yerlere çarptı başım… —mezar taşı diyordu birileri adına-
Öldüm…
Olmadı…
Ve zaman acımasızdı…

Kör oldum…

Yandım…

Kül oldum…

Öldüm…

Bitti şiir(im) …

Olmadı…

Zaman sana da bulaştırmıştı acımasızlığını…

Ve acımasızdın sen…
—MİRAZ—
26–02–2009