Yoklayış Şiiri - Arda Gürbüz

limanlık yetti gayrı
beni, şehir eyle ya rab !
yaylaklık bitti gayrı
beni, kışlak eyle ya rab !

beni, öyle eyle ki gözler görmesin füsun
beni, beni, kulunu; kahpeye yem etme ya rab !

seni, seni inkar-ım hak, çek bir eyvallah !
sana, hep ben konuşurum çünkü ya rab !
ya sana ya duvarlara, ya da alımlı hanımlara
ne fark eder, hep boşa konuşurum ya rab !

bileğimden kuvveti kesme
yüreğimden nefreti çekme
al elimden mikrofonu, sen söyle
bana artık seni, seni dinlemek gerek ya rab !

gece sessiz
sabah sessiz
öğleden sonra keyifli
sabahı bekleyiş keyifsiz
ha seninle, ha sensiz
milyarlarca çocuğundan biriyim
öksüz, sahipsiz
çarmığa geremezler beni
çünkü, tanımam seni…