Yoklar Giderim Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Değerim yoğusa senin uktende
Bavulu valizii toplar giderim
Yüzüm gülmez tabi garip nüktende
Son defa kalbimi yoklar giderim.

Sen bu hayatını meğersiz gördün
Bindiğin eşeği eğersiz gördün
Madem sen aşkımı değersiz gördün
Bende gözyaşımı saklar giderim.

Ben bu sevdamıza destan yazmışım.
Gizli gizli gözlerinden sızmışım
Ben sana kalbimde mezar kazmışım
Hakiki mezara atlar giderim

İnce boynum darağcına asılsa
Ben ölürsem üzülmezsin nasılsa
Benim yaşadığım nasıl fasılsa
Fazla sıkışırsam patlar giderim.

Ömür ekseninde payım verilmiş
Zıvanadan çıkma ayım görülmüş
Patlamak üzere yayım gerilmiş
Bundan sonra çok geç ok'lar giderim

Çırpınıp dururum aşk deryâsında
Gözüm yok yâdelin leş dünyâsında
Sezâi'nin derdi eş Leylâsında
Olmazsa kendimi haklar giderim.