Yoklar.. Şiiri - Dilek Eğri

(Eyüp'te evleri yıkılınca sokakata kalan,bir otobüs durağında yaşam mücadelesi veren küçük Uğur ve ailesine..20/09/05)
________________________________________________________

bilmem kaç dönüm arazi
üstü açık bir evleri var
havadar..

evlerinin müzik seti
gelen geçen arabaların kornaları, frenleri
halıları; Eyüp asfaltı
avizeleri; cılız direk ışıkları
...........çok şükür az yanıyor da
..................görmüyorlar yüzlerindeki acıyı!

babanın boynu bükük
çökük omuzları
hayatın yükü
hergün taşıdığı yükten yüklü

annenin elinde
bir iğne, bir iplik
kızının yakasını dikiyor
ne kadar dikse bitmiyor
geleceğindeki koca yırtık....

herşeyden habersiz en ufakları
misket gözleri
baksada hayata oyun gibi
küçücük elleri
küçücük bedeni
düşen bir lokma ekmeği
öpüp başına koymayı bilecek kadar büyük

otobüs durağının zavallı yolcuları
hiçbir umut arabası almadı onları
yolda bile kalamayacak kadar
...yolsuzlar
.......yoksullar
..............yoklar!

kış da olsa hala duraktalar
hayat devam ediyor,onlar duruyorlar...
hayatları da durmuş yaşıyor gibi yapıyorlar

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::biz mi yoksa onlar?