Kar Fırtınası * Şiiri - Ercan Keskin

Çok yorgunum ,kaleme uzanamayacak mı
Seni yazamayan şu dermansız kollarım
Hele sus pus yüreğim sendeki de vicdan mı
Bu ne aymazlık böyle ,unutulmuş bir yanım

Aşk cansuyuna hasret sahibi terk edince
Bugünü dünden daha iyi yapamıyorsan
Yok ediş yuvalanır canevine sinsice
Vebali boynunadır ona inanmıyorsan

Onca emeğin sular seller gibi duygular
Destan yazmışlığının hiç farkında değilsin
Şefkat bekliyor senden sana açılan kollar
Yerin doldurulamaz korkma yalnız değilsin

Seni bekliyor salkım saçak tundralarda
Yıldızlardan bir umut hüzmesi, ışıldayan
O seni terk etmedi varla yok arasında
Kar fırtınası oldu kalbinde uğuldayan