Düşmüş zavallı,Yokki tutan elinden
Yoksullaşmış kişi,artık sevgiden;
Neyi varki? ne versin,fakir evinden.
Kalmamış gücü,Koklamaya gülünden.
Sen feryat eyle,duymazki kulaklar,
bıcak gibi kızarır rüzgarda yanaklar
Bittimi sanıyorsun sen bu çileler
Bekle gör,bak daha gerisinde neler var.
Kayıt Tarihi : 26.6.2012 13:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!