Kuytu köşelere sinmiş,
Bütün duyguları dinmiş,
Bu dünyadan ne beklermiş,
Gidecek de işte gelmiş.
Yorgunluk belirir yüzde,
Yaşarken hep yeryüzünde,
Deva arar gözlerinde,
Yokluğun içerisinde.
Bu savaşı ben kaybettim,
Beni gözüne hapsettin,
Ruhuma da sen işledin,
Yokluğunla hep hiç ettin.
Canan saçındaki bir tel
Bana yaren olmaya gel,
Aramıza girmeden yel,
Bana uzatıp da bir el,
Yalnız kendi deryasında,
Mutsuzluğun masalında,
Her rüyaya daldığımda,
Yol ararım yokluğunda.
Şanlıurfa, 17.02.2021; 00:00
Mustafa Alperen TaşKayıt Tarihi : 17.2.2021 00:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Alperen Taş](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/02/17/yokk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!