Bugün resmine bilmem kaç yüzüncü defa son bakışım?
Her seferinde fotoğrafını yırtıp atsamda gözlerimden,
Kalbim, munzur bir çocuk gibi,
Yaramazlığa sığınıp birleştiriyor parçalarını...
Kalbim sadece bununla yetinse yine iyi.
Temiz bir kopyasını çıkarmış sanki yüzünün...
Sanırsın ki hiç yırtılmamış o fotoğraf...
Kalbim de senden tarafta,
Çoğaltıyor fotoğrafını
Ve gözlerime sokuyor, intikam alırcasına...
Kayıt Tarihi : 16.8.2012 01:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!