Yok Yok Yok Şiiri - Hanifi Kara

YOK YOK YOK

“Kim yendi kim yenildi”, ona ilgi duyar da
TÜRKSAT- 2 yollanır, azıcık bir bilgi yok.
Ne his ne de heyecan, bu ne biçim bir gençlik
Bir “derbi”ye duyduğu, ilgi kadar ilgi yok.

Günaydıncı çoğaldı, selâm kerhen alınır
Sen özünden koparsan, elbet yaya kalınır
Dikkat et CD’lere, hep köçekçe çalınır
Her biri ayrı telden, bizi çalan çalgı yok.

Kapılar açılınca, gerçekleri görürüz
Hak ortada dururken, niçin örter bürürüz
Âfâki şeyler ile, ilgilenir dururuz
Doğru teşhis koyacak, belirgin bir olgu yok.

Yanlış yola gideni, gitme diye ünlemez
Halkın derdin dert edip, çile çekip inlemez
Boşa nefes tüketme, söyleneni dinlemez
İdrâki çok körelmiş, gerçekleri algı yok.

Taptığı kendi putun, eli ile yapalı
İnsanlık yoldan çıktı, tâgûtlara tapalı
Kim hakikî yobazsa, yeniliğe kapalı
Gerçeklerden bîhaber, yeni fikir bulgu yok…

20/12/’12
Hanifi KARA