Derin boşluklardan yer beğendim kendime oturdum tahtına geçtim, sayısız hizmetkârım oldu emrimde amade, ol dedim oldu, öl dedim öldü, geceyi beğenmedim gündüze çevirdim, gündüzü beğenemedim geceye Yazdan sıkıldım kışa mana buldum, baharlardan yoruldum Adıma yapılan anıtlar heykeller köprüler çoğaldıkça çoğaldı, sustum izledim ve yalnızlığımı gizledim O tacın altında gün geçtikçe kendi gücümle ezildim, gücümde büzüldüm, güçlükle düzeldim Ardımda yıktığım yaktığım sokakları utançla gözledim, göğsümü kabartarak yürüdüğüm yollarda boğulduğumu düşledim Fark ettim ki susturduğum her açlıkta aslında yaramı bir kez daha közledim Düze çıkmak için feda ettiğim kalbimi bugün ise ölesiye özledim.......
Tamamını Oku
