Yok-Yok Şiiri - Halil Gürbüz

D.E.U. G.S.F. deyim yerindeyse 'işin sırrı' Ödev gençleri olduk... bitmeyen ödevler... sıkıcı ve ilham vermeyen konular, bunaltan eleştiriler... yetersiz imkânlar ve zamansızlığımıza rağmen diretilmiş, dayatılmış Textil bölümü fermanları ile geçiyordu en verimli olabileceğimiz yıllarımız seçtiğimiz 'branş/bölüm' harici ödevler için sabahlayarak geçiyordu; her günümüz... sonra da okula geç kalıp devamsızlıktan kalarak... tabi ödevi yapmazsan da nottan bırakılıyordun... bu karmaşık sistem ömrümden en az 3 yılımı yedi ve daha da yemeye devam ediyor... böylelikle; kimimiz hasta olduk,kimimiz öldük ve kimimiz de kaldık ama aklımız uçtu gitti olduk birer bakar-kör! ben de çizmeyi bıraktım 'artık' ve 'yazar' oldum! diliyorum ki köy veya kasaba gibi yerlerde sanatçı doğmasın çocuklar... eğer kültür sanat merkezleri ve büyük şehirlerde yakınları yoksa sanatçı olarak doğsa da; sanatçı olma yolunda yola çıktığını kabul ediyorlar ya... doğuştan yetenekli bir insana bunu görmek herşeyden daha da acı veriyor... artık dilekçe olarak yönetimcilere değil... halka yazmak istiyorum bunları çünkü bugün bu evde huzur yok!