O kadar ilacım var ki adını bilmiyorum
her birisi de ayrı ayrı ağrılar için yazılmış
hangisi içsem ağrımı dindiremiyorum
tek bilmek istediğim için de neler varmış
reçeteyi yazanları bulup yakalarına sarılıyorum
tek istediğim bir daha uyuyup ve uyanmamak
beni benden alıp da bu dermansız ilaçları verenleri
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta