Canımızdan vazgeçtik gönlümüzden vurulduk,
Yok yere hiç uğruna kaç kere öleceğiz?
Uçurumlardan geçtik tam zirvede yorulduk,
Yok yere hiç uğruna kaç kere öleceğiz?
Zorbalıkta büyük dev adamlıkta cüceler,
aşkımız bir gün uçup giderse aramızdan sevgilim
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Devamını Oku
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Şair ruhlu insanlar çocuk gibi, nazik euhlu kırılgan ruhlu insanlardır bunun içindir ki duygularını hep kağıda dökerler,, her kırıldıkların da ölüp ölüp tekrar dirilirler, bu konuyu şiire ne kadar güzel aktarmışsınız tebrik ederim çok güzel bir şiir olmuş kalemin daim olsun...
Değerli şairim!
Biz bizi anlamazsak, bizi kim anlayacak.
Şiirime zaman ayırdığınız için teşekkür ederim.
En kalbi saygılar selamlar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta