Yok ve Tok Şiiri - Dursun Özden 3

yok ve tok olmak

vicdansızdık, çamurla sıvadık güneşi ve ayı
hayal kurmayı, ağız dolusu gülmeyi unuttuk
nasrettin hocayı, yunus emre’yi, mevlana’yı
neden yuttuk? yalandan boşuna attık nutuk
azığım tükendi kalmadı artık, bittik yok artık

kibirli ve bencildik, çok
bölündükçe, küçüldük
ve çürüdük, olduk yok
ve de sevgimiz sebildi
ve bölüştükçe büyüdük
ve nefsimiz-karnımız tok.

dursun özden