Neyzenin berduşluğunu yaşıyorum yaşamadığımı sanarak,
Bir elimde Hayyamdan şarap, diğerinde harap bir resim tutuyorum aslında olmayan…
Şarap içmem, içemeyeceğimden değil ama! Kafasına estikçe uğrayan tiksintinin kendisi hâlinden…
Her ne kadar içmesem de bu ânlarıma yakışacak tek içki o, şarap!
Siyah bir şişede, beyaz olanından…
Zaten yürek kan hıçkırıyor, bir de o olsun istemedim kırmızı olanından…
Bu, anasını tanımadığım hayat, felek, kader üçlemesine teker teker çelme takmak yerine hepsine birden saldıracaksam eğer, içtiğim içki de benim gibi asil olmalı, şarap!
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta