Yok Şimdi Şiiri - Celal Işık

Dünyadan göçtü o güzel insanlar
Dost ile tuzunu bölen yok şimdi
Varını muhtaca veren komşular
Gönlü gözü tok insanlar yok şimdi

Nerede o kadir kıymet bilen'im
İyi kötü günde birlik olanım
Ne zaman çağırsam koşup gelenim
Dost diye kapımı çalan yok şimdi

Karlar yağar hangi dağa güven'sen
Mezarını kazar kime inansan
Çırayla ararsın bulunmaz insan
Hal hatır sormaya gelen yok şimdi

Dost diye dağlara verdim ardımı
Kurda kuşa yanar oldum derdimi
Yarim bilmez rüzgar bilir derdimi
Kimse duymaz kurt kuş anlar halimi
Halden anlayan dost yaren yok şimdi

Celali hayranım cümle hayvana
İnsan kadar zarar vermez cihana
Ne doğaya düşman ne de insana
Doğayla dost olan insan yok şimdi