-Yaz günü Ağustos’ta
Üşüyorum yok’luğumla
Yaralı bir küskün müyüm
Bir eski yabancı mı yoksa
Şu eskitilmiş İstanbul’da-
(Akşam / üzgünüm)
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
bazen bir şeyler söylemeye çalışmak bile gereksiz olabiliyor. ne diyebilirimki. süper... tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta