Yok Şiir Şiiri - Ahmet Can Akyol

-Yaz günü Ağustos’ta
Üşüyorum yok’luğumla
Yaralı bir küskün müyüm
Bir eski yabancı mı yoksa
Şu eskitilmiş İstanbul’da-

(Akşam / üzgünüm)
Silinmiş o siluet şarkılar yok
Sularında oynaşan ışıklar yok
Aşk diyen anılarım nerde benim
Varlığımı bir bilen bir duyan yok

(Gece / hüzünüm)
Ben değil miydim o uçarı çocuk
Ellerim de saklı şimdi bir tutan yok
Kim yaşadı beni benden habersiz
Bir kırılmış gölgeyim tanığım yok

(Daha gece / ağlıyorum)
Ne bir mekan var bana ne sığınak
Sokaklar da karanlık bir adres yok
Fazlalığım sanki bu koca kentte
Kaybolup giderim be ötesi yok

Soru / üzgün müsün
Soru / hüzün müsün
Soru / ağlıyor musun

Cevap / yok