Yok Senin Şiiri - Süleyman Köse

Nice hayaller kurdum ben gelişine
Varlığın ilaç kanayan yaralarıma
Hiç mi çare olamazdın yalnızlığıma
Adını hasret koydum geleceğin yok senin

Kavuşmaktı umudum yar gül yüzüne
Bir kere kalbin döneydi seven kalbime
Gayrı tuz basmışım sensizliğime
Adını özlem koydum vuslatın yok senin

Bir umuttu bende ki belki seversin diye
Bir zaman bekleyip durdum seni yittiğin yerde
Vazgeçtim artık sevginden şimdi bir yol dur dinle
Adını yalan koydum seveceğin yok senin

Gülseydin güller açardı gönül bahçemde
Şimdi hazan yağmurları bak penceremde
Ayrılık yakışır artık gülle bülbüle
Adını zulüm koydum güleceğin yok senin

Uzatma ellerini yokum ki ben ne fayda
Bu sevdadan hayır yok bitti bu son elveda
Gayrı benden bu kadar bakmam ölsem arkama
Adını ecel koydum seveceğin yok senin

Gitmeler yakışır bu aşka kader diyerek
İçmedin aşk şarabını şerbet diyerek
Ölsem dönüp ardına derman diyerek
Dudağını dudağıma süreceğin yok senin