“ Kırık yüreğim ve avucumda düşlerim
Ümit diye beslediğim tüm iyi niyetlerim kırıldı sevdiğimin ellerinde
Şimdi beni hangi hüzün katarı alsın
Hangi melek avutsun ”
Yok Senin Adın
Geçip giderken ömrümüz
Kenarında durmuşum hayatın renklerini seçmeye çalışıyorum
Hatıralardan süzülen ışık kırıkları geliyor gözlerime
Sanıyorum ki hayat kimseye acınmayacak kadar zalim
Umut dolu çocukların neşeli çığlıkları geliyor yamacıma
Bir heyecan kaplıyor bedenimi
Belki de tükenmeyen şeyler de vardır diyorum
Kendimi düşünüyorum adını anıyorum içten içe
Bomboş bir karanlıkta ellerim ayaklarım kesiliyor
Ve anlıyorum ki senin rengini beyaz adını bahar koyan yanlarım
Tüm gerçeklerini görmezden gelen aşık yanımmış
Kapkara sevdanın ardından adının yanında kalan
Ne bahar ne de beyaz
Adın ……..
Yok senin adın
Kayıt Tarihi : 6.10.2005 15:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tüm gerçeklerini görmezden gelen aşık yanımmış
Kapkara sevdanın ardından adının yanında kalan
Ne bahar ne de beyaz
Adın ……..
Yok senin adın'
Yitip gitse de aşık yanımızın adlandırdığı,kapı dışarı edemediklerimizden biridir hayatına tutunduğumuz... Hala deniyorsa konmamış adın sayısız sancısı,aç umut;bulgur aşına sallasın kaşığını...O başaktı sarı sarı savrulan güneşe,o yandı,kırıldı ve zamanın ellerinde pişti ustaca... Sonra da doldu yüreklere,kaşık-kaşık,kase kase...
UMUT,tikenmeden ayak uçlarından yakaladığımız umut:)))
Kararan sadece gecenin söz dinlemezliği... Amma gece de büyür ve söz dinler...ne zaman? tabi ki hayrı sabaha karlı gelince:))
Güzel yüreğin sabahın elçisine salınsın:)))Aya,güneşe:))
Tebrikler:)))
TÜM YORUMLAR (1)