Yok senin Şiiri - İbrahim Eroğlu 2

Gidiyorken arkanda bir enkazı bıraktın
Talan ettin geriye bakacağın yok senin
Can suyumdun sen benim bana Kevser ırmaktın
Bu gönlüme bir daha akacağın yok senin

Gitme diye önünde diz çöksem de boşuna
Dertli bir pınar gibi yaş döksem de boşuna
Keşke diye haykırıp ah çeksem de boşuna
Hicrana giden yoldan çıkacağın yok senin

Dur desemde sırtını dönüp öyle gidersin
Rotasız bir gemiye binip öyle gidersin
Rıhtımdaki fenerle sönüp öyle gidersin
Veda edip boynunu bükeceğin yok senin

Yarınımdın sen benim bugünümdün dündün sen
Anlasana muradıma ereceğim gündün sen
Beni böyle yürekten yakıp giden sendin sen
İki damla gözyaşı dökeceğin yok senin

Dunyamı aydınlatan güneşimdin ay’ımdın
Beni ayakta tutan kırılmayan fay’ımdın
Giderken de tufan’ın içine koyanımdın
Bu girdaptan kıyıya çekeceğin yok senin

Hiç mi sevmedin beni bir anda çekip gittin
Sevgimizi kökünden çıkarıp söküp gittin
Ayrılık tohumunu sen bize ekip gittin
Gönül bahçeme bir gül dikeceğin yok senin

Kimsesiz bir umman’da koyup da gittin beni
Ellerinle çukura bilerek ittin beni
Mecnun kerem ferhat’tan perişan ettin beni
Eroğlu’nu kalbine ekeceğin yok senin