Eski şarkılarımı özledim.
En iyi guygularımı anlatan.
Bildiğim sözlerini kaybettim.
Doyasıya aşkı yaşatan.
Bitmeyecek geçmişe özlem.
Varlığı hep içimi sızlatan.
O dönmeyecek bir alem.
Sadece bende yaşayan.
Gelmeyeceksin tatlı çilem.
Güzelliğinle beni saran.
Bitmez bu mürekkepli kalem.
Sensin içini sonsuz dolduran.
Aslında sensin derdim.
Tüm acıları bana yaşatan.
Beni sürükleyip önüne katan.
Senden başka bilemedim.
Yok gözleri sen gibi bakan.
Senin kapından gidemedim.
Yok ruhumu başka kafese koyan.
Çok kapı çaldım direndim.
Sen gibisi yok inan.
Başka bir ışık göremedim.
Yok sen gibisi aydınlatan.
Kayıt Tarihi : 20.11.2010 11:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Özüçelenk](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/20/yok-sen-gibisi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!