Yok Saymışım Şiiri - İsmet Bora Binatlı

Ben ki, beni terk edip bir meçhule gitmişim
Boğmuşum yalnızlığın isyan eden sesini
Kendimi yok saymışım, kendimi tüketmişim
Darağacına çekip gençliğin hevesini
Tüketmişim…
Yok saymışım borcumu geçip giden yıllara
İdamla yargılayıp hâl ettim gençliğimi
Fermanım zarar oldu düşünen akıllara
Ellerimle kopartıp fırlattım yüreğimi
Bitmişim…
İnancımı yaşarım, bana zor kâr eylemez
Sırtımda yük olsa da dolaşmam ben yularla
Gönlümden geçenlerden dilim başka söylemez
Kandırmadım kendimi. Geçici arzularla
Yok işim…
Yalan uyutmaz beni, gönül gözüm açıktır
Değer verdiklerimi geçiririm mercekten
Sevgi, her insan için vazgeçilmez bir haktır
Seviyorum demişsem bir insana; gerçekten
Sevmişim…