Yok saydıklarımız…. Şiiri - Hüseyin Özcan

bana öyle bakma ne olur,
say ki ben de senin gibi biriyim….
say ki kardeşinim senin…..ya da yakınında biriyim…
öyle nefretle bakma,
ben de senin gibi ekmegin peşindeyim…..
sabahın köründe buradaysam eğer,
akşamın karanlığı bastığı bu saatte
hala burada beni görüyorsan,
ben senden daha biçareyim…..

camını silmek istediğimde arabanın,
öyle çatıp kaşlarını,öyle sert bakma,
mendil almak istemiyorsan söyle,
camını hışımla kapatmana gerek yok,
söyle,de ki ihtiyacım yok….
korkma ben bir çocuğum……

ne olur bir kere de gözlerime bak,
hatta mümkünse bir saçımı okşa,samimi…..
bir teşekkür et…………….ne olur.
veririm elimde ne varsa…..senin olsun,
yeter ki bakışlarında şefkati hissedeyim…..

ben bir sokak çocuğuyum,
hergün senin gibi onlarcası, binlercesi geçer önümden…
üstelik bu saatte sen evine giderken,
ben hala buradayım….
şu hergün gördüğün ağacın altı benim evim…

yarın sabah ben yine burada olacağım,
öbürgün de…daha öbürgün de……hergün…..
görmek istemiyorsan beni,
bir başka yolu seç…istersen tarif edeyim….