Yok Sa Şiiri - Doğuş Dinçer

Kalmamış,
Yaşamın kuytusu.
Her şey açık, her şey seçik.
Yok diyor küllüğüm yer yok,
Közden hallice dökülüyorum.
Kirletmeden hiç bir alın yazısını.

Ah tanrım,
Herkesi sen mi doğurdun ?
Soruyorum...
Yoksa doğurgan değilsin biliyorum.
Ama bazı çocuklar da ölüyor.
Bazı sebepsiz.
Ya seni anne bilenler ?
Kuytusuz.
Bir kez daha düşünecekler...

Bir intihar koşuyor orta yaşlara.
Durduramıyorum.

Tanrım, dikkat et ölüyorsun.
İkaz ediyorum...
Yoksa ölümsüzsün biliyorum.

Ama her mahallede vardır bir kader,
Bir kısmet...
Çoğu dul.
Çoğu anne !

Yoksa tanrım ?

Varsa, bir ölüm alacağım.

Zaten alacaklı doğmadık mı ?

Hayatımızı verirsek mi ödeşeceğiz,
Yoksa yaşarsak mı ?

Ah tanrım !

Sakın silme son yazdığın cümleyi,

O kaderim olacaktı.

Ben bunları yazarken,

Yoksa ?
Sende mi...

Bana inanmıyorsun.