Yok oluyoruz....! Şiiri - Müşfik Saltık

Bir garip oldu ülkemiz, nereye gidiyoruz biz.
Farkında mısınız ne örfümüz kaldı ne adetlerimiz.
Televizyonlarda yayınlanan acayip programlar
Ne hale getirdi bizleri,
Önce Biri bizi gözetliyor dediler
Toplumca bizleri röntgenci ettiler.
Ne oluyoruz demedik prim verdik, izledik.
Sonra sergilendi, daha beter bir rezillik
“Biz evleniyoruz “ ses eden olmuyor
Buna da eyvallah diyoruz.
O da yetmiyor ikinci bahar diyorlar
Saygı görmesi gereken yaştaki büyüklerimizi
Elaleme maskara ediyorlar.
İlgi sürdükçe rezilliklerde sürüyor
Saçmalıkların ardı arkası kesilmiyor.
Yıllarca dirsek çürütüp eğitim alırken
Konservatuarlarda pırıl pırıl sanatçı adayı gençler
Bir gecede star oluveriyor ne olduğu belirsiz tipler.
Deli gibi mesaj gönderiyor destekliyoruz
Adamları zengin ediyoruz.
Reklamlar, magazin programları et pazarı
Harcanıp gidiyor ülkemizin genç kızları
Ses eden olmadıkça, pirim yaptıkça yüz buluyorlar
Azıttıkça azıtıyorlar, yozlukları dayatıyorlar
Bütün değerlerimizi yerle bir ediyorlar
Kanunsuzluk meziyet gibi gösteriliyor dizilerde
Mafya özentisi delikanlılar türedi her yerde
Sanki afyon yutmuşuz, sanki uyuşmuşuz
Rüzgâra kapılmış yapraklar gibi sürükleniyoruz
Uyanın artık gaflet uykusundan ne olur
Göz göre göre yok olup gidiyoruz.

Haziran 2004