Ne bu rezalet
Yok oluyoruz
Kalktı adalet
Yok oluyoruz
İnsaf atıldı
Fakir itildi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
tebrikler üstadim gerceklerle dolu bir siir kutlarim saygilarimla
İsyan eden şiiriniz pek çok gerçeğimizin yansımasıdır. Yahya kardeşimizin yorumunu okudum. Bir bakıma haklı ama iftar yemeği sadece muhtaç olanlara verilecek diye bir zorunluluk olduğu fikrine kapıldım. Yanlış anlamışsam bağışlayın. İftar yemeği dost buluşması da olmalıdır ancak öncelikle muhtaç kardeşlerimize verilmelidir elbette. Şiirinizi gönülden kutluyorum, tebrikler.
Suna Doğanay
Bu kısa öz fakat anlamı dolu deyişleri söylemek herkesin harcı değil. Bir işaret parmağının sihirli ucundan dökülen spotlar. Nefis.
Bu çalışmanız da güzel gönüldaşım...
tebriklerimle..
Selam ve duam ile...
tamam anlatılanlar inkar edilemez belki ama fazla karamsar değil mii
saygılar
fidan
Gör İstanbulu
Eşkıya dolu
Ey Hakkın kulu
Yok oluyoruz
evet yok oluyoruz sn bal... sevgiyle..
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta