şu halime bak batık gemilere döndüm
uykusuz gecelerim ve yorgun bedenimle
kıyıda yaşayan bir yosun gibiyim
siyah gülüm benim
ebediyen tutacağım yüreğimde seni
ikiye bölündüm
paramparçayım
oysa
kendimi bulmuş
kendim olmuştum seninle
yıllardır uzaktım
uzaklarındaydım sevginin
kolum kanadım kırıktı
ve kanatlarım beni sana getirdi
karşıma sen çıktın
seni yüreğimden sevdim ben
kötülükleri örten gece kadar
acılarımı dindirdin sen
tuhaf bir büyü yaşıyorum şimdi
içinden çıkılmaz kendimi
ve seni bulmuşken kaybetmişliğimi
kabullenemiyorum
kabullenemiyorum...
bir batık gemi gibi
kıyıda bir yosun gibi
bir martı çığlığı içinde
yok oluyorum...yok oluyorum...
01/08/2005 - ankara
mustafa kaya
Kayıt Tarihi : 1.8.2005 10:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
selam...
ve ne yazık ki
kaybetişinizdeki sevginin hüznünü samimi bir duyarlılıkla anlatmışsınuz.Kutlarım.
TÜM YORUMLAR (5)