Düşüncelerim yoruyor artık beni
Cevabını veremediğim sorular soruyorum kendime,
Okyanus ortasında alabora olmuş gemi misali
Batıyorum, yok oluyorum…
Nedensiz nedenler, kimsesiz kimler
Nerede, ne zaman ve nasıl;
Bana ne diyemiyorum, küfrü basıp geçemiyorum
Başımı yastığa koyduğumda uyuyamıyorum
Tükeniyorum, yok oluyorum…
Dünüm, bugünüm, yarınım yazılmış diyorlar
Neden silemiyor, düzeltemiyorum;
Gün geçtikçe bu ben bedeninden uzaklaşıyor, yabancılaşıyor
İhanet eden bedenim mi, ben mi bilmiyorum
Korkuyorum, yok oluyorum…
Yoluma ışık tutmuş biri, doğru yol budur diyor
Yolu bilmiyor, ışık tutanı tanımıyorum
Yürüyorum, yok oluyorum…
Sonra tenimin rengi, konuştuğum dil suç oluyor
Gölgem bile üstüme üstüme geliyor
Vuruluyorum, yok oluyorum…
O kadar sömürülmüş ki duygularım
Aşk, sevgi nedir bilmiyorum
Nefret empoze edilmiş yüreğime yıllarca
Sevemiyorum, yok oluyorum…
Kayıt Tarihi : 20.6.2010 14:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!