Yok Oluyorum Şiiri - Emre Altun

Saat gece 12'yi biraz geçiyor.
Dilsizleri dinliyorum gecenin karanlığında;
Yeni bir yolculuğa çıkarken;
İstikamet yeni bir gün iken;
Saat gece 12'yi biraz geçiyorken;
Yok oluyorum!

Şimdi saat beş sularında geziyor.
Sağırlarla konuşuyorum, siyah ile beyazın ortasında;
Güneş dağların ardından çıkarken;
Hedef sevgilinin dudağındaki buse iken;
Saat beş sularında geziyorken;
Yok oluyorum!

Şimdi saat öğle 12'yi vuruyor.
Körler manzarayı seyrediyor, gölün kenarında;
Ahmet, ısrarla olta atarken;
Hedef şu kenardaki iri balık iken;
Saat öğle 12'yi vuruyorken;
Yok oluyorum!

Şimdi saat yokluğun olduğu yere geliyor.
Kan uykusundaki memleket, uçurumun kenarında;
Mehmet, ısrarla şahlanırken;
Hedef şu üstümüzdeki pisliği silmekken;
Saat yokluğa yaklaşırken;
Yok oluyorum!