Yok Oluşlar Havası Şiiri - Ayşe Uçar

oldukları yerde
tarhun kokusu sarmış mistik kitapları
geçmişin ağdalı tozu örtmüş incinmiş
sararmış yüzeylerini

öylece terk edilmişlik havası var
soluklarında

geçmişle gelecek arasında
preslenmiş yün yataklar gibi itilmiş kakılmış bir köşeye atılmış
her şeyi tüketen bir çağın köpüren ağzından
salyalı sümüklü akıyoruz
hep birlikte

hepimizde bir yoksulluk yoksunluk
bir divanelik ki

sormayın

nerede eski itibarımız şanımız şöhretimiz kahramanlığımız
alzaymırla yunup yıkanmış beyinlerimizde
bir sinsilik bir uyuşukluk

eskiyle yeni arasında gel -gitler yaşayan
umudu kırık sarsılmış ah! korkmuşlar tayfası
artık ne eskiye gidebiliyor bu ayaklar
ne ileriye adım atabiliyor

örümceklenmiş bir hayatın ipliklerine
dolanmış asılmış öylece bekliyoruz yarasalar gibi

neyi kimi
bilen yok ki

akıl üreten çözüm bileyleyen yok
paslı trenler kör bıçaklar gibi
uyuyoruz köşelerde

çığlıklar atan haykıran haksızlığa başkaldıran
dillerimize zihinlerimize neler olmuş
baldıran zehiri yutmuş zavallılar gibi
bir köşede elimiz
kolumuz
düşmüş

yok oluş senaryolarını hazırlayanların
fon müziğinde seyirlik filmler gibi izliyoruz
yaşıyoruz hayatı dışarıdan

gök şaşkın
hava durgun
toprak yılgın
bulutlar umarsız

Tanrı bile hayretler içinde
oysa akıllı bilge yaratılmıştık
her dolaşıklığı çözebilen çözüm odaklı
zekayla donatılmıştık
doğuştan

neler oldu neyin tuzağı bu
oturmuş kurtarıcı bekleyen tembeller ordusu
ah! yitikler takımı

akılsızlar kadrosundan
iş beklemek mi yeni yollar bulmak çıkış formülleri
aramak mı

nelerden bahsediyoruz
oturmuşuz hayır! hayır! yan yatmış çamura batmış
tükenmişliğimizde debelenen bitik
zavallılar güruhu

işte buyuz

âl basmış
üstümüze çökmüş karabasanlar
elimizi kolumuzu kıpırdatacak
konumda değiliz

haydi bedenlerimiz uyuşuk yorgan öylece yatıdayız
ya zihinlerimiz fezaya başkaldıran o zihinlerimiz
ne oldu öldük mü öldünüz mü toptan

yuh!
yuhlar! olsun size
yuhlar! olsun hepimize
cenazemizi kaldıracak cenaze namazımızı kıldıracak
bir kimse kaldı mı bakın bakalım

ne yani şimdi oturup ağlayayım mı ağlayalım mı
sizde ağlayacak yürek mi kalmış
tümden yok olmuşsunuz
yok olmuşuz

bizleri fethetmeye gerek yok
insanlık teslim bayrağını çekmiş zaten
paslı gönderlere

teslimiyeti yapmış insanlığa kurtarıcı gelmeyecek beklemeyin
Tanrının ağırına gitmez mi bu çaresizlik

kıyamete gerek var mı

ufalana ufalana parçalana parçalana bittik biz
vahşet ve cinnet bataklıklarında

artık
ufacık bir üfürüğe bakar incir çekirdeği kadar kalmış insanlığımız

.............

13102024
10:31