Yok oluş Şiiri - Ozan Oğuz

Kaybediyorum benliğimi
Bu küçük dünyada
Sıkışmışlıkta
İndikçe derine
Daha da parçalanıyor
Zerre zerre karışıyor yok oluşa

Benzeşmişlerin küçümseyişinde
Gizli haykırışlar,
Büyük olabilmek için verdikleri savaşta
Kaybolmuşluklar ve kabullenişler
Boyun eğişler:
"Kafesteki baş rol için savaşanlar"

Peki ya ne olacak sonsuzlukta
Bilen var mıdır?
Sonsuzluğu bilen..
Yok oluşun bir parçası mı?
Yoksa var oluşun başlangıcı mı?

Zifiri midir?
Yoksa gümüşe çalan bir çöl gibi midir?
Maviler gibi engin midir?
Bir şeyin bir parçası olmak için parçalanmak midir?
Yoksa bir bütünün tam bir parçası olabilmek mi?

Sessizlik gibi bastırıcı mı?
Çığlıklar gibi yırtıcı mı?
Yoksa bahar gibi coşku dolu mu?
Ay kadar parlak ve güzel mıdır:
Ya da saçları rüzgârda uçuşan çıplak bir kadın gibi...
Kimse bilmez; bilinmez
Ya bilse; anlatabilir mi?