Sen ki naif bir kır çiçeğiydin,
sayısız güzelliğin içinde fark edilmeyi bekleyen.
Oysa köklerin vardı hayli çirkin,
toprağın altında gizli ve kimselerce görülmeyen
Zaman, o dost sandığın zaman,
nasıl da şımarttı seni ve süsledikçe süsledi
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta