Kasılıp durmasın çağın güçlüsü
Devrilmez direkler yıkılıp gitti.
Güç sarhoşluğunun müzmin suçlusu
Boş koydu mekânı çekilip gitti.
Kibri kızgınlığa, sürtme bilenir
Kızgın, nemrutluğa durmaz ilenir
Öyle an gelirki rahmet dilenir
Hayatın bağrından sökülüp gitti.
Gitmem sanıyordu kudreti varken
Yardak yalakası tam ona yarken
Keşke görebilse mezara korken
Üzerine toprak dökülüp gitti.
Mazlumlar da gider, kanunu budur
Bu gidişten memnun olan varmıdır?
İlahi kudret var, her şeye kadir
Ne kibirli başlar, bükülüp gitti.
Durmuşoğlum zalim güce konunca
Mazlum cesur olur canı yanınca
Yüze gülen lanet ile anınca
Ona ait herşey yokolup gitti.
Kayıt Tarihi : 28.4.2018 10:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!