Ahtapot kollarıyla sarmasın dünyayı,
Terör denilen o tek dişi kalmış canavar.
Aç kalınca onlar da kollarından yiyerek yaşarmış,
Teröristlerde aynı birbirini harcarmış,
Çözülmeye çalışıyor çözülmeyip düğümleniyor,
Düğümler içinde hep çırpındıkça dolanıyor.
Kendi kendilerini tüketip hep yok oluyor,
Akılları başlarına gelmeyen kayıp oluyor.
Çıkabilse bataktan yanlışlıklardaki yüreği,
Anneleri bekler onlarıda küçücük pencerelerinde.
Yuvasında uzak yavrusu için sızlar burnunun direği,
Annelerinin artık yeter yaş dolmasın gözleri.
Gelin kapatın artık terör pencerenizi,
Yok etmeyin gizlenmiş gönlünüzün güzelliğini.
Sevglerle gelin de bitirin tüm çirkinlikleri,
Gönül gözünüzü açıp görün tüm gerçekleri.
Kayıt Tarihi : 6.4.2007 23:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)