Yok Olmuş Dilden Heves

Yok olmuş dilden heves, kâh isyan kâh feveran
Sükûn gitmiş dert çökmüş, sol yanım yel vuruyor
Terk olmuş yoktur dermân, zâlim döner deveran
Sökün etmiş zâr benden, bu gönlüm dal arıyor.

Dergâhta miskîn derviş, yön bilmez hâm olurum
Gafil gezmem hiç şaşmam, Hâk yolu hep bulurum
Dermânsız Mecnûn aşktan, kızgın çölde solurum
Menkul olmuş yâr benden, bu gönlüm lâl duruyor.

Güzler yıpratmış bendim, saçım başım yolarım
Benden yitmiş sevdalar, gâm ve hüzne dalarım
Gitmez kalpten hezeyân, yaş akmaz kan dolarım
Şekvâ etmiş zor benden, bu gönlüm zûl görüyor.

Merhamet pek kâr etmez, bir gün mahzûn kalırım
El versem güçsüz kuldan, çok kez pişman olurum
Ferman gelmez sevmeye, hâz bekler nâz bulurum
Kilit sökmüş dâr benden, bu gönlüm yol sarıyor.

Pervâsız geçmiş her dem, keyif duymaz inlerim
Perde çekmiş hasretler, ne susar ne dinlerim
Kalktım derken devirip, ömrüm yutmuş günlerim
Hiç gitmemiş kor benden, bu gönlüm kül seriyor.

Muzaffer kılmaz bendim, gençlik gitmiş ağlarım
Yıllarım kaybın bilmez, sabrımdan hırs bağlarım
His yoksunu dostlardan, dert eyler köz dağlarım
Sönmez olmuş nâr benden, bu gönlüm hâl soruyor.

Bilmezsem kadir kıymet, haddim aşmaz susarım
Sevdam deşsem kanatsam, acınmaz tuz basarım
Kimden görürsem zulmet, yüzün bakmaz küserim
Ateş vurmuş hâr benden, bu gönlüm gül deriyor.

Son bulmuş bütün düşler, solgun kalmış fenerim
Hüküm giymiş yâr sevmek, ben derdimle yanarım
Açmaz olmuş sır perdem, sessiz yönsüz dönerim
Hesap sormuş kâr benden, bu gönlüm bil çürüyor.

Binbir meşakkat yükler, hem yanar hem sönerim
Buz keser suskun rûhum, yalnız kaldım donarım
Batmış ufkumdan güneş, sarsmış kavlim sinerim
Tutmaz olmuş sûr benden, bu gönlüm dil sürüyor.

Burhan der sevmek yetmez, zehir şerbet içerim
Kim der mutluluk kolay, pes ettim vaz geçerim
Şans gülmez yalan her şey, feryâd eder göçerim
Geçmek bilmez nûr benden, bu gönlüm bel veriyor.

(05.07.2006)