Gözlerini kısmış jacques in ölmüş ve çıplak bedenine bakiyor kalabalık
karanlıklarda….aniden korkulu gözler çevriliyor yarım yamalak bir şiire…o
şiir söylüyor paravanin arkasındakinin sadece ucuz ve duygusuz aydınlıklar
olduğunu… hiç bitmeyecekmiş gibi görünen o anlar,aydınlıkların
karanlıklara üstünlüğüyle bitiyor…
Yağmur sonrası yağmursuz bir havada, bir ağaç kuytusunda rüzgar estikçe
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bana şiirimsi bir düzyazı gibi geldi aslında.. Yine de güzel.. Sanki bir romandan etkilenme edası seziyorum doğrusu.. başarılar..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta