Gözlerini kısmış jacques in ölmüş ve çıplak bedenine bakiyor kalabalık
karanlıklarda….aniden korkulu gözler çevriliyor yarım yamalak bir şiire…o
şiir söylüyor paravanin arkasındakinin sadece ucuz ve duygusuz aydınlıklar
olduğunu… hiç bitmeyecekmiş gibi görünen o anlar,aydınlıkların
karanlıklara üstünlüğüyle bitiyor…
Yağmur sonrası yağmursuz bir havada, bir ağaç kuytusunda rüzgar estikçe
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
