Yok Olmamışlıktan Gelen Derinlik

Gözlerini kısmış jacques in ölmüş ve çıplak bedenine bakiyor kalabalık
karanlıklarda….aniden korkulu gözler çevriliyor yarım yamalak bir şiire…o
şiir söylüyor paravanin arkasındakinin sadece ucuz ve duygusuz aydınlıklar
olduğunu… hiç bitmeyecekmiş gibi görünen o anlar,aydınlıkların
karanlıklara üstünlüğüyle bitiyor…

Yağmur sonrası yağmursuz bir havada, bir ağaç kuytusunda rüzgar estikçe
yağan yağmurlarda ıslanıyoruz okul bahçesinde…

Kızılayda kimse farkında olmadan tavla oynuyorum gözlerinle… ellerin
ellerime siniyor sıra sana geldiğinde…

Sonra çelişkilerin başlıyor…..anlam veremediğim ve kıskandığım
çelişkilerin….git gide zor oluyor gözlerin git gide anlamsız oluyor bakışlar
gitgide hüzünleniyor sözlerin….

Terapimizi kendimiz uygulayıp alkolün suda çözündüğü gibi yine dönüyoruz
rotamıza
Nadasa çekiyoruz suçlarımızı …
gemilerinden köpek balıklarına insan atan korsanlar kadar acımasızca
atıyoruz hayatımızdan erimemiş buzları…..

Gün geliyor akabinde yağmur olmadan çakıyor şimşekler sen olmadan yumuyorum
bugece gözlerimi…göz kapaklarımın içindekiler bir türlü sen olmuyorsun bu
kez …ahh ne zor şey şu yorgunluk, bazen aşık olduğunu bile unutuyor insan..

Gün geçtikçe büyüyor bizim büyük ama hiddetli olmayan, gösterişsiz aşkımız….

Nasıl yapıyorsun bilmiyorum ama bir şekilde kendimi yine boşlukta buluyorum
…her oturuşumda ayrılık şiiri yazıyorum belki içten belki boşvermişçesine
Senin için sadece tılsımı çözülmüş iki aşina gözse gözlerim kabul ediyorum
alışkınım kaybetmeye diye mesajımı okuduğundan olmalı; on sekiz mesaj
buluyorum okunmamış ve senin kaleminden…
Adamı çılgına çeviriyor telefon melodinden çok gözlerin….

Eskihisar-Topçular seferini yapıyor Hereke2 adlı küçük vapur. Eskihisar’da
kızılca bir güneş batıyor küçük bir bulutun arkasından….
saymaya kıyamıyorum onca balıkçı teknesini olurda biterler diye…
kaptan köşkünün yanındaki çardakta otururken yanıyor vapurun ışıkları ben
bunları yazarken daha önce anlaşmışçasına güzel bir simetriyle yanıyor
florasanlar…sanki yazmam gerekiyormuş gibi bakıyorlar… Marmara koyu maviyle
koyu yeşil karışımı çirkin güzelliğini kaybediyor tek tük gelen martı
sesleriyle…ve ilk sen okuyorsun bakir şiirimi…

ahh sevgilim
seni kırmadığımdan ötürü beni kırmanın verdiği kırıklık hissinden olacak ki
sana paramparça olmuş her şey kadar muhtacım....