Anadolunun bilmem neresinde,
Ya antikçağdan ya da selçukludan beri
Tutuklu kalan benim...
Hürriyet diye diye
Esaret zincirleriyle boğulan benim...
Toprağın terine alın terini akıtan,
Sakaryanın bozbulanık suyuna kanını katan benim..
Asırlardır bu ummanda kaybolan benim,
Derdine derman olan benim,
Kardeş diye diye malını mülkünü paylaşan benim!
Boğazımdaki lokmayı açkursağına koyan benim!
Benim!
Benim korkunç yalnızlıkta olan,
Benim yedi düvelle uğraşan,
Benim toprağa tohum atan,
Benim denizlerde balıklarla konuşan,
Benim bu çamlar, bu dağlar!
Benim yazının yüzündeki fakir damlar,
İstanbuldaki yalılar,
Erzurumdaki yaylalar..
Benim, ulan benim!
Siz nereden çıkıverdiniz
Yılanı çayanı, çakalı, iti..
Nereden çıkıverdiniz,
Buralar benim ulan!
11.02.2006/İzmir
Mustafa ÖnderKayıt Tarihi : 11.2.2007 16:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu vatan aziz Ata'nın buyurduğu gibi 'Ne mutlu Türk'üm diyene! ' diyebilenlerindir ve ebediyyete kadar Türk yurdu olarak kalacaktır.. Aziz şehitlerimize ve ecdadımıza ithaf olunur...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!