YOK OLDUM
Sensizliği düşündüm de bu gece eridim,
Benliğim yok oldu kendimi kaybettim,
Aradım aynalarda inan yüzüm göremedim,
Anla be vicdansız ben sensiz yok oldum…
Dağlar üstüme üstüme geldi kayboldum,
Depremler oluştu sensizlikte yıkıldım,
Yokluğunu düşününce devrildi hayallerim,
Anla be vicdansız ben sensiz yok oldum…
Bulutlar sanki halime acıdı üstüme yağdı,
İçimde yanan yokluğunun ateşini söndürdü,
Sana ait ne varsa alıp uzaklara götürdü,
Anla be vicdansız ben sensiz yok oldum…
Senle doğan güneşim de küstü doğmaz oldu,
Gecemle gündüzüm birbirine karıştı sanki,
Uykulardan uyanmam için sebebim kalmadı,
Anla be vicdansız ben sensiz yok oldum…
Senmişsin hayata sımsıkı bağlarla bağlayan,
Yüzüme gülümsemeleri her dem yerleştiren,
Yaşama isteğimi bilmeden usul usul besleyen,
Anla be vicdansız ben sensiz yok oldum…
Hasibe kaya
11-03-2009
saat:01.31
Kayıt Tarihi : 27.6.2009 22:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!